çok mu kolay pes ettik yoksa insanlıktan...

nede kolay söylersiniz o seçilmiş sevgi sözlerini... düşünmezsiniz iki dudağınızın arasından çıkanlarla insanlar kendi dünyalarında yeni bir dünya yaratıyorlar...  gönül veriyorlar sevgi, umut ve hayallerini bağlıyorlar... ne kadar kolay değil mi insanları aldatmak... gözlerinin içine bakarak yalan söyleyebilmeyi onur, gurur sayıyorsunuz... bilmiyorsunuz ki aslına kendinizi kandırıyorsunuz... bir kabiliyet gibi övündüğünüz, listesini yaptığınız ilişkileriniz... bir insan daha çıktığında listeye bir çizik arıyorsunuz ya hani... her bir yürek kan ağlıyor ya hani terk edip gittiğinizde... her biri bir gün ödenecek... kimse yanına kar kalıyor sanmasın... bu hayatta yalnızca bu dünya yok... unutmayın ki bir dünyada yargılanmayla geçecek... o zaman o insanları mutlu görecek ve acı çekeceksiniz... haydi şimdi de okumadan geçtiğiniz onca yazının arasına alın bunuda... nede olsa işinize gelmeyecek... nede olsa çizik atmalar devam edecek, güzel sözler devam edecek... heves uğruna kanına girdiğiniz onca insana yazık... güzel hayatlar kötü şekilde son buluyor... baktıkça eski insanlara daha da imreniyorum... en azından her şey doğal ve gerçekti... içindeki yüreğini gözlerine baktığında görüyordun eski nesilden insanlarda... şimdi gözlerine baktığımda milyonlarca yalan söyleyen insan görüntüsü görüyorum... çok mu kolay pes ettik yoksa insanlıktan ? :/