etten bedenlerinizle çıkın gidin hayatımdan...

bu nesil nereye gidiyor, ne saygı ne sevgi var artık insanlarda... ellerindekinin yalnızca bu olduğuna inanıyorlar... mazisini unutan insanlardan haz almıyorum artık... daha düne kadar anne, babalarımızın önünde el pençe divan duruyorduk... biz osmanlı torunlarıyız... bizim atalarımız dedelerimiz saygıyla sevgiyle bir yerlere geldiler... tarihimizden aldığımız yegane değer saygıdır... ne çabuk unutuyoruz... ne çok seviyoruz herkesle kendimizi bir tutmayı... yaş dinlemeksizin, koşul gözetmeksizin herkesle bir tutuyoruz kendimizi... hani yaşanmışlığa saygı, hani insanlığa verilen saygı ? peki ya hani sevgi, özlem vb... arık bunların hepsinin yalan olduğuna inanıyorum... ne yazık ki yeni nesil çamura bulanıyor... herkes alıp başını gidiyor... saygı, sevgi namına bir şeyler kaldıysa eğer... istisnalar kaideyi bozmuyor sanırım... bir şeyler beklerken çok fazla ümit bağlıyoruz sanırım insanlara... kimseye kaldıramayacağı kadar sevgi vermemek gerekiyor... nede olsa bokunu çıkartıyorlar... varsın herkes bildiğini okusun yaa... herkesin çevresinde bir avuç insan var ve onlarla yetinmesini biliyorlar nede olsa... bir sevgi cumhuriyeti kurmanın manasızlığının çok çok farkındayım artık yani... az olsun öz olsun benim olsun şu dakikadan sonra... ha biri eksik ha biri fazla hiç fark etmez... kapatmışım zamanında perdeleri ben zaten... bunu da yazmadım farz edin... bozuk nesillere armağan edilen tek şey sadece etten bir beden nede olsa... keşke beyinler de bedenler kadar büyük olabilseymiş... saygılarımla... :/